[ad_1]
| โลกที่ไม่สวยงาม |
อิสลามเป็นความสวยงามอย่างแน่นอน แต่โลกแห่งความเป็นจริงนั้นมันผสมผสานกันไป บางครั้งเราต้องพบเจอโลกของชิรก(การตั้งภาคี) ที่ไม่เหลือความสวยงามอันใดทิ้งไว้เลย
อิสลามที่บริสุทธิ์นั้นย่อมสวยงามเสมอ แต่โลกความเป็นจริงนั้นมีหลายสีที่แตกต่างกัน มันไม่ได้มีแค่สีดำกับสีขาวเท่านั้น มันยังมีสีเทา และเฉดสีอื่นๆ ที่แตกต่างกันออกไป
บางครั้งเราจึงต้องเลิกภาวะความไร้เดียงสาในการมองโลก โลกในหลายแง่มุมเป็นภาพสะท้อนความปลิ้นปล้อนหลอกลวง คำพูดที่ปั้นน้ำเป็นตัว การฉีกทิ้งคำสัญญา และความหน้าไหว้หลังหลอก
โลกในหลายแง่มุมเป็นการสะท้อนแรงปรารถนาจากภายใน ความโลภในทรัพย์ ความลุ่มหลงในเรื่องเพศ ความอิจฉาริษยา ความอยากได้ตำแหน่งและชื่อเสียง ฯลฯ… เราจึงต้องมองเห็นความจริงให้ได้ว่า โลกนี้มีเฉดสีที่อันตรายหลายแบบ
อย่าไปสร้างคำอธิบายโลกอย่างคนไร้เดียงสา มนุษย์ไม่ใช่มลาอีกะฮฺ ภาวะอันตรายแบบนี้ปรากฏตัวตนของมนุษย์ทุกคน ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ไม่มากก็น้อย
พระผู้เป็นเจ้ามีพระนามอันสวยงาม(อัลอัสมาอ์ อัลหุสนา) และตัวท่านนบีมีบุคลิกภาพที่สวยงาม(หุสนุล คุลุก) แต่มารร้ายและพลพรรคของมัน ได้สร้างโลกที่น่าเกลียดน่ากลัวขึ้นมา อย่างกุฟรฺ(การปฏิเสธศรัทธา) ชิรกฺ(การตั้งภาคี) และมะอฺศียะฮฺ(บาปและการฝ่าฝืนต่างๆ)
อย่างไรก็ตาม มุสลิมเป็นผู้ที่ถูกกำหนดให้รักความสวยงาม ปรารถนาการมีชีวิตที่สวยงาม และแสวงหาความสวยงามของชีวิตผ่านกระบวนการ 2 อย่าง อย่างแรกคือการแสวงหาความใกล้ชิดกับพระผู้เป็นเจ้าผ่านพระนามต่างๆ อันสวยงาม(อัลอัสมาอ์ อัลหุสนา) และอย่างที่สองคือการรับเอาอัคลากที่สวยงาม(หุสนุล คุลุก)ของท่านนบีมาไว้ที่ตัวเราให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้… นี่คือหนทางเดียวเท่านั้นที่จะออกจากโลกที่ไม่สวยงาม
|อัล อัค|
[ad_2]
Source (แหล่งอ้างอิง)
