[ad_1]
| ที่สุดแล้วของชีวิต |
ที่สุดแล้ว มันต้องเข้าใจให้ได้จริงๆ ว่า ชีวิตไม่ได้มีอะไรเลย นอกจากระหว่างเรากับอัลลอฮฺเท่านั้น เราไม่ควรถูกหลอกด้วยการใช้ชีวิตที่หมดสิ้นเวลาไปกับการแย่งชิงในดุนยา แสวงหาสิ่งที่ไม่คู่ควรเพื่อการยอมรับจากมนุษย์ด้วยกัน ชีวิตไม่ใช่อื่นใดเลย เว้นแต่การถูกตอบรับจากพระผู้เป็นเจ้า ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ที่สร้างทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้เป็นเจ้าของสวรรค์ นรก และทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้ที่มีอำนาจอย่างที่ไม่มีใครต้านได้
ชีวิตมิใช่อื่นใด เว้นแต่ต้องพยายามอยู่กับอัลลอฮฺให้มากที่สุด ทำเรื่องนี้ได้มากที่สุดก็เท่ากับเข้าถึงแก่นแท้ของชีวิตได้มากที่สุด และออกห่างจากการคิดคำนึงถึงแต่สิ่งถูกสร้างทั้งหลาย ไม่มีจิตใจแย่งชิง ตะกับบุร อิจฉา และเกลียดชัง
ที่สุดจริงๆ แล้ว ต้องเข้าถึงเรื่องนี้ให้ได้ โลกนี้ไม่มีใครเป็นอมตะ เกิดมาแล้วตายจาก ไม่มีใครแน่จริง ตายไปแล้ว ไม่นานก็ไม่มีใครพูดถึง เกียรติยศและอะไรต่างๆ นานา ล้วนแต่เป็นเสมือนการหลอกลวงกันแท้ๆ จะมีแต่พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้นคือผู้มีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง ผู้ค้ำจุนสรรพสิ่งทั้งปวง ผู้ซึ่งตอบแทนชีวิตไปตามที่ขวนขวายไว้
ชีวิตที่แท้จริง คือชีวิตที่เข้าถึงคำว่า “อิลาฮฺ” ว่าจริงๆ แล้วเป็นสิทธิของใคร … ผู้ที่มนุษย์จะพึ่งพา ยึดเหนี่ยว สักการะบูชา และยอมจำนนโดยสิ้นเชิง ได้จริงๆ… นั่นคือความหมายของคำว่า “อิลาฮฺ”
ที่สุดแล้วของชีวิตจริงๆ ต้องจบลงที่คำนี้… ว่าจริงๆ ความหมายมันอยู่ตรงไหน
|อัล อัค|
[ad_2]
Source (แหล่งอ้างอิง)
