[ad_1]
| ที่สุดแล้วของชีวิต |
ชีวิตไม่ใช่อื่นใดเลย เว้นแต่การทำให้ชีวิตถูกตอบรับจากพระผู้เป็นเจ้า คืออัลลอฮ[ سبحانه وتعالى ] ผู้ที่ยิ่งใหญ่เหนือทุกสิ่ง ผู้ที่สร้างทุกอย่าง ผู้เป็นเจ้าของสวรรค์ นรก และทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้ที่มีอำนาจอย่างที่ไม่มีใครต้านได้ ที่สุดแล้วชีวิตของเราไม่ได้มีอะไรอื่นเลย นอกจากระหว่างเรากับอัลลอฮฺเท่านั้น เราไม่ควรถูกหลอกด้วยการใช้ชีวิตที่หมดสิ้นเวลาไปกับการแย่งชิงสิ่งต่างๆ ในดุนยา หรือสูญเสียเวลาชีวิตไปกับการแสวงหาสิ่งที่ไม่คู่ควรเพื่อการยอมรับจากมนุษย์ด้วยกัน
ชีวิตมิใช่อื่นใด เว้นแต่ต้องพยายามอยู่กับอัลลอฮฺให้มากที่สุดและอยู่ให้ได้จริงที่สุด (ด้วยเตาฮีด อิคลาศ และตักวา) การอยู่กับพระองค์ได้จริงที่สุดและมากที่สุดก็เท่ากับการได้เข้าถึงแก่นแท้ของชีวิตอย่างจริงที่สุดและเข้าถึงที่สุด มันเป็นชีวิตที่พยายามอยู่ห่างจากการคิดคำนึงถึงแต่สิ่งถูกสร้างทั้งหลาย ไม่มีจิตใจแย่งชิง ตะกับบุร อิจฉา และเกลียดชัง มีแต่ความตั้งใจและมุ่งมั่นอย่างที่สุดที่จะได้อยู่ในเส้นทางที่ท่านนบีและบรรดาเศาะฮาบะฮฺเคยเป็นและเคยเดินมาก่อน
ที่สุดจริงๆ แล้ว ต้องเข้าถึงเรื่องนี้ให้ได้ โลกนี้ไม่มีใครเป็นอมตะ เกิดมาแล้วตายจาก ไม่มีใครแน่จริง คนที่ตายไปแล้ว ไม่นานก็ไม่มีใครพูดถึง เกียรติยศ สถานะ ตำแหน่ง และอะไรต่างๆ นานา ล้วนแต่เป็นเสมือนการหลอกลวงกันแท้ๆ จะมีก็แต่พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้นคือความจริงแท้ๆ ผู้ซึ่งตอบแทนทุกชีวิตไปตามสิ่งที่เขาขวนขวายไว้ พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้นคือผู้ที่มนุษย์จะพึ่งพาได้อย่างแท้จริง
ชีวิตที่แท้จริง คือชีวิตที่เข้าถึงคำว่า “อิลาฮฺ” (สิ่งยึดเหนี่ยว สักการะบูชา และยอมจำนนโดยสิ้นเชิง)
ว่าจริงๆ แล้วเป็นสิทธิของใคร ผู้ที่มนุษย์จะพึ่งพา
ได้จริงๆ และที่สุดแล้วของชีวิตทุกชีวิตล้วนแต่ต้องจบลงที่การพิสูจน์ความหมายของคำนี้
|อัล อัค|
[ad_2]
Source (แหล่งอ้างอิง)
