[ad_1]
l รอมฎอนที่มาถึง… ชีวิตที่ผ่านพ้นไป l
หลายๆ คนได้คุยกันว่า นี่เรามาถึงรอมฎอนของปีนี้อีกแล้วหรือ สาว่าเพิ่งถือบวชในเดือนรอมฎอนก่อนไปหมาดๆ … ปีหนึ่งเลยนะนั่น ที่มันผ่านพ้นเราไป
ชีวิตคนเราสาว่า เพิ่งผ่านอะไรมาหมาดๆ อีกมากมาย … เพิ่งเรียนจบมัธยมมาหมาด ๆ เพิ่งเรียนจบปริญญาตรีมาหมาด ๆ เพิ่งทำอะไรมาหมาดๆ ที่ว่า “หมาดๆ” น่ะ บางทีมันผ่านมา 10 กว่าปีมาได้แล้ว … และเผลอๆ ก็อาจจะบอกว่า ตัวเองเพิ่งเกิดมาหมาด ๆ
ชีวิตก็เป็นแบบนี้กันจริงๆ … หลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นมามากมายในชีวิตมันได้ผ่านพ้นไป โดยรู้สึกว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง วันเวลามันได้ทำลายความอวดดีหรืออวดเก่งของคนไปมากมาย และมันยังคงทำหน้าที่แบบนี้ได้ดีอยู่ต่อไป
ก็เพราะเป็นแบบนี้แหละที่ทำให้เราเข้าใจแล้วว่า ความสุขที่เห็นชาวโลกหาๆ กันนั้นมันไม่มีอยู่จริงในสิ่งที่อยู่ภายใต้เวลาที่เป็นแบบนี้ได้ การนิยามความสำเร็จต่างๆ ในโลกนี้ก็ไม่สามารถเกิดขึ้นจริงได้ภายใต้เงื่อนไขที่ชีวิตเป็นเช่นนี้ … เราจึงต้องกล้าตั้งคำถามให้ชัดต่อชีวิตว่า คุณค่าจริงๆ ของชีวิตมันอยู่ตรงไหนกันแน่ ?
เวลามันทำให้ทุกอย่างในชีวิตเราที่เข้ามาแล้วก็ได้จากไปอย่างรวดเร็ว … เราจึงควรมีความเด็ดเดี่ยวพอที่กล้าจะตัดสินว่า ความแท้จริงของชีวิตนั้นมันอยู่ที่ตรงไหนกันแน่?
ในรอมฎอนได้เกิดวงจรชีวิตแบบหนึ่ง คือมีความหิวกระหายและมีการดับความหิวกระหาย มันได้ผันเปลี่ยนสลับกันไปจนจบรอมฎอน และมีการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่ทำให้เราอายุมากขึ้นหนึ่งปีจากรอมฎอนหนึ่งไปยังรอมฎอนหนึ่ง … มันต้องทำให้เราคิดให้ออกว่า ความหมายที่แท้จริงของชีวิตที่ควรเป็นจริงๆ นั้นมันอยู่ตรงไหน?
นี่ไม่ใช่เทศกาลอาหาร แต่เป็นช่วงเวลาแห่งการครุ่นคิดและใคร่ครวญ
|อัล อัค|
[ad_2]
Source (แหล่งอ้างอิง)