[ad_1]
l ฝึกนิสัย l
นิสัยเป็นส่วนสำคัญในการให้ความหมายของคำว่า “อัคลาก” แน่นอนเราต้องการ “นิสัยดี”(อัคลากดี) เพราะมันคือสิ่งที่ท่านนบีประกันแทนได้เลยว่าจะได้อยู่ในบ้านระดับสูงสุดของสวรรค์ และเราไม่ต้องการ “นิสัยไม่ดี”(อัคลากไม่ดี) เพราะท่านนบีเตือนไว้ว่าจะอยู่ไกลที่สุดกับตัวท่าน ตามระดับความไม่ดี เราจึงต้องตระหนักในการฝึกนิสัย จากนิสัยไม่ดีมาสู่นิสัยดี
การถือศีลอดที่เกิดขึ้น ไม่ว่าตอนรอมฎอนหรือนอกรอมฎอน ล้วนแต่เป็นการฝึกนิสัย แต่รอมฎอนติดต่อกันยาวเป็นเดือน ม้นจึงเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการฝึกนิสัย … ต่อไปนี้อาจจะกล่าวว่าเป็นนิสัยเสียที่สุดที่พบเจอบ่อยมากในคนเรา แม้แต่จะเป็นคนที่ได้ชื่อว่าอยู่ในศาสนาอย่างดีแล้วก็ตาม และควรทบทวนปรับปรุงมัน มี 2 ข้อด้วยกัน
1. “นิสัยชอบพูดเรื่องคนอื่น” คือนิสัยไม่ระวังปาก ทั้งปากจริงๆ ที่เป็นเสียง และการสื่อสารในแบบโซเชียลก็ด้วยเช่นกัน นี่เป็นนิสัยหนึ่งที่ยากที่สุด และดูเหมือนจะไม่แคร์กันด้วย ไม่รู้สึกว่าเป็นบาป หรือไม่รู้ว่าเป็นบาปใหญ่ และบางเรื่องก็ใหญ่มากๆ ที่ถูกนิยามด้วยนรก แม้จะละหมาดและถือศีลอดแล้วก็ตาม และถ้าจะสังเกตุ ท่านนบีย้ำเรื่องนี้ในหลายครั้งถึงการถือศีลอดที่ไม่ได้ผลบุญ(แม้จะเศาะฮฺ เพราะได้อดข้าวอดน้ำแล้ว แต่จะได้รับบาปมากในกรณีที่ไม่ระวังปาก)
หนึ่งในการสูญเสียความสง่างามของคนเราที่สุดคือ การเป็นคนดีที่ไม่ระวังปาก การเป็นที่ดูดีเรื่องศาสนามากมาย แต่พังเรื่องปาก บางครั้งก็อาจจะไม่ใช่ปากร้ายแบบในละครไทย แต่เป็นปากที่ผ่านถ้อยคำสุภาพๆ แต่ในนั้นคือการไม่ให้เกียรติคนอื่นๆ เอาเรื่องที่ไม่รู้จริงหรือเท็จของคนอื่นมาแพร่กระจาย บางครั้งดูยาก แต่แฝงไปด้วยการทิ่มแทง การแซะ และบางทีก็เป็นการยุแหย่ … เรื่องนี้จึงต้องเลื่อนขึ้นมาเป็นวาระของนิสัยที่ต้องฝึกกันใหม่
2. “นิสัยของการไม่รู้จักขอบคุณ” คือนิสัยที่คิดแต่สิ่งที่ยังไม่ได้ คิดแต่สิ่งที่ขาด คิดว่าคนอื่นได้มากกว่า ได้ดีกว่า ขณะที่ลืมๆ กับสิ่งที่อัลลอฮฺให้มามากแล้ว บางเรื่องก็ให้มาผ่านดุอาอ์ที่วิงวอนขอตรงๆ ด้วยซ้ำ ในการถือศีลอดจริงแล้วมันช่วยฝึกนิสัยอันนี้ให้ดีได้โดยตรง การอดข้าวอดน้ำ มันช่วยให้เราสำนึกถึงการขอบคุณในวันปกติที่มีกิน เมื่อเราละศีลอด เราจะรู้สึกดีใจและขอบคุณถึงการได้กินดื่มที่ดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ไม่มีค่าเลย ถ้าไม่ลองอดข้าวอดน้ำดู
นิสัยที่ทำให้เราเป็นที่รักของอัลลอฮฺและดูสง่างามในหมู่ผู้คน คือนิสัยที่รู้จักขอบคุณ นิสัยที่สำนึกในความดีของคนที่ได้ช่วยเหลือเรา นิสัยขอบคุณจะทำให้ไม่เป็นตีโพยตีพาย ไม่ขี้บ่น ไม่ชอบโทษคนอื่น นี่เป็นนิสัยที่จะช่วยพัฒนาการมองโลกที่ดี และผลักดันให้พัฒนาการทำงานดีๆ อย่างก้าวหน้า เป็นนิสัยที่ทำให้เกิดการวิจารณ์ตัวเอง และมองเห็นวิกฤติเป็นโอกาส มองเห็นการทดสอบเป็นหนทางที่กำลังพาไปสู่เรื่องที่ดีๆ พื่้นฐานของนิสัยนี้คือการกล่าวขอบคุณต่ออัลลอฮฺบ่อยๆ (ด้วย “อัลฮัมดุลลิลาฮฺ” ) ผู้ใดที่มีนิสัยขอบคุณ อัลลอฮฺก็จะให้เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตเสมอ
การถือศีลอด(ศิยาม) คือการสร้างตักวาและฝึกนิสัย ผู้ใดที่จริงจังในการปรับเปลี่ยนตัวเอง ผ่านการวิจารณ์ตัวเองอย่างซื่อสัตย์ ดุอาอ์และตั้งใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อแสวงหาความพึงพระทัยจากอัลลอฮฺเพียงเท่านั้น ผู้นั้นคือผู้ผ่านการถือศีลอดอย่างตรงตามเจตนารมณ์และได้ผลบุญมหาศาล … ด้วยการอนุมัติจากพระองค์
|อัล อัค|
[ad_2]
Source (แหล่งอ้างอิง)
