[ad_1]
l ทบทวนการเรียนศาสนาของตัวเอง l
เราต้องรู้ว่า เราเรียนศาสนาเพื่อให้ชีวิตของเราดีขึ้น เพื่อให้มีความรู้มากขึ้นและลึกซึ้งขึ้น เพื่อปฏิบัติด้วยความถูกต้องและเข้าถึงเจตนารมณ์มากขึ้น เพื่อให้ชีวิตของเราได้รับการขัดเกลาและพัฒนาให้ดีขึ้น ทั้งในเรื่องของจิตใจ ความคิด และการใช้ชีวิตโดยทั่วไป
แล้วจากนั้นก็เพื่อที่เราจะได้ไปปรับปรุงคนในครอบครัวของเรา ลูกๆ และภรรยาของเรา(เรียกว่างานดะอวะฮฺในบ้าน) และยังคงมุ่งมั่นต่อไปเพื่อผู้คนในวงกว้างขึ้นไปอีก(เรียกว่างานดะอฺวะฮฺนอกบ้าน) เพื่อจะได้เป็นส่วนหนึ่งของการเติมเต็มซึ่งกันและกันกับพี่น้องคนอื่นๆ ให้กับพี่น้องบ้านอื่นๆ ในฐานะเราเป็นส่วนหนึ่งของอุมมะฮฺที่มีเกียรติ
ทั้งหมดที่กล่าวมานั้นเป็นการเรียนศาสนาเพื่อสิ่งเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ การเป็นมุสลิมที่แท้จริงในความหมายของมันจริงๆ เราไม่ได้เรียนศาสนาเพื่อเป็นอย่างอื่น นอกจากความเป็นอิสลามมันเกิดขึ้นในตัวตนของเราในความหมายที่แท้จริง
สิ่งที่ต้องระมัดระวังอย่างที่สุดก็คือ เราจะต้องไม่เรียนศาสนาเพื่อจะบอกใครๆ ว่า เรา “อาเหล่ม”(แก่กล้าวิชา)ขนาดไหน? เราจะต้องไม่เรียนศาสนาเพื่อสนองอัตตาของตัวเอง เราจะต้องไม่เรียนศาสนาเพื่อเอามาอวดกัน เราจะต้องไม่เรียนศาสนาเพียงเพื่อความเป็นพวกใดพวกหนึ่งที่แยกออกจากอุมมะฮฺ แต่เราเรียนศาสนาเพื่อจะเป็นบ่าวที่อัลลอฮฺรักให้ได้ ด้วยกับการเติมเต็มในทุกเงื่อนไขที่จะให้อัลลอฮรัก นี่ต่างหากควรเป็นสิ่งปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและสูงส่งที่สุดในความเป็นมุสลิมของเรา จะต้องไม่มีสิ่งอื่นนอกจากสิ่งนี้
บางทีการเรียนศาสนาของเราจะต้องมาถึงจุดที่ต้องทบทวนตัวเองอย่างหนัก เราเรียนศาสนาเพื่ออะไรกัน? เราเข้ากลุ่มศึกษาต่างๆ เพื่ออะไรกันแน่? เราฟังบรรยายหรือเข้าโปรแกรมเรียนรู้ต่างๆ ด้วยเป้าหมายสิ่งใดกันแน่? เราอาจจะเรียนศาสนามาถึง 40 ปี หรืออาจจะถึง 50 ปี เราต้องกล้าตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ ตะอาลา แค่ไหน? ชีวิตมีการตระหนักรู้ถึงพระองค์จริงๆ แล้วหรือไม่? เราไปถึงความหมายของอิคลาศ(จิตที่บริสุทธิ์ต่ออัลลอฮฺ) และอัคลาก(ตัวตนที่เป็นในแบบท่านนบี) จริงๆ หรือยัง?
เราต้องทบทวนตัวเองอย่างหนักและกล้าตั้งคำถามของตัวเองบ่อยๆ ว่า เราเรียนศาสนาเพื่ออะไร? และศาสนาในชีวิตของเราตอนนี้มันถึงไหนแล้ว?
|อัล อัค|
[ad_2]
Source (แหล่งอ้างอิง)