[ad_1]
l ให้มันจบในพื้นที่ของมัน l
ชีวิตของแต่ละคนก็เหมือนๆ กัน เรามี “พื้นที่” ของชีวิตหลายแบบ เรามีพื้นที่ครอบครัว(ซึ่งส่วนตัวมาก) เรามีพื้นที่ของมิตรสหายที่ใกล้ชิด เรามีพื้นที่ทำงานหาเลี้ยงชีพ และพวกเราหลายๆ คนยังมีพื้นที่อย่างการทำงานในโรงเรียน การทำงานในสมาคม การทำงานในสื่อสาธารณะ … ทุกพื้นที่มีธรรมชาติของมัน และควรให้ทุกอย่างมันจบลงตามธรรมชาติของพื้นที่นั้นๆ
บางคนอาจมีพื้นที่ในโซเชียล ไว้เขียนบอกเล่าประสบการณ์ที่น่าสนใจ บางคนก็ไว้สำหรับการดะอฺวะฮฺ(บางคนเขาได้เรียนรู้คำสอนมา ถือเป็นสปิริตและความสำนึกรับผิดชอบที่เขาจะต้องมาเคลื่อนไหวให้เนื้อหาในโลกที่มีโอกาสเปิดกว้าง) ซึ่งแน่นอนว่า มันก็มีธรรมชาติของพื้นที่ที่แตกต่างจากโลกจริง นักดะอฺวะฮฺหลายคนจึงกำหนดขอบเขตเนื้อหาและการนำเสนอไว้ในระดับที่คิดว่าให้เหมาะสม (แต่ละคนก็อาจมีการตีความขอบเขตที่แตกต่างกันออกไปได้อีก ซึ่งก็ไม่ได้แปลกอะไร)
ทุกพื้นที่มีขอบเขตธรรมชาติของมัน ซึ่งแต่ละคนควรปรากฎตัวในพื้นที่ที่แตกต่างกันในชีวิตของตนตามบทบาทที่ถูกต้อง และมีอะไรก็ควรให้จบลงในพื้นที่นั้นๆ อย่างเหมาะสม… เมื่อเราทำโรงเรียน เราก็ให้ทุกอย่างดำเนินไปและจบลงในพื้นที่โรงเรียน เมื่อเราทำองค์กร เราก็ให้ทุกอย่างเป็นไปและยุติลงตามกระบวนการขององค์กร เมื่อเราดูแลครอบครัว เราก็ให้เรื่องครอบครัวของเราได้รับการจัดการและเสร็จสิ้นกันภายในบ้านของเรา เป็นต้น
เป็นธรรมดาที่ทุกชีวิตจะมีพื้นที่หลายแบบ ที่เราจะต้องหาทางจัดการอย่างรับผิดชอบ ให้มันเคลื่อนไปได้และจบลงในพื้นที่ของมัน
lอัล อัคl
[ad_2]
Source (แหล่งอ้างอิง)
